انتقال ویروس HPV از طریق بوسیدن
بوسیدن یکی از روش های انتقال بیماری زگیل تناسلی به ویژه در کسانی است که متمایل به ارتباط جنسی دهانی (سکس دهانی) می باشند. این دسته از افراد ویروس را از طریق رطوبت دهان و نواحی تناسلی همراه داشته و به دیگران انتقال خواهند داد. زائده های زگیل تناسلی در صورت بروز در اطراف لب ها، دهان، زبان، مری، حنجره، حلق و حتی ریه ها بیرون ریخته شده و باعث بروز عفونت های دردناک و پرعارضه در بدن آن ها می شود که در صورت بوسیدن فرد یا دیگر افراد به راحتی زگیل تناسلی را به آن ها منتقل می نمایند. از همین رو صرف این که در یک رابطه ی جنسی علائم خاصی از زگیل تناسلی در بدن و یا صورت فرد دیده نشود نمی تواند دلیلی بر سلامت جنسی او تلقی شود و تنها تست HPV است که می تواند مشخص کند فردی که قرار است با او رابطه ی جنسی داشته باشید از سلامت جنسی برخوردار است یا نه.
زگیل تناسلی چیست؟
زگیل تناسلی از بیماری هایی است که بر اثر روابط جنسی پرخطر و بدون مرز با شرکای جنسی متعدد در افراد پدید می آید. این بیماری از طریق یک عامل ویروسی بسیار واگیردار به نام HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی بین افراد سرایت پیدا می کند. زگیل تناسلی از بیماری های عفونی است که با برجستگی های ریز و درشت پوستی بر روی نقاطی همچون سر و گردن، دست ها، پاها، لب و دهان، زبان، مری، آلت تناسلی، بیضه ها، دهانه ی رحمی، مقعد و… بیرون می ریزد و در بعضی مواقع می تواند باعث بروز التهابات پوستی از نوع خارش، درد و یا حتی گاهی خونریزی های شدید شود. خونریزی های شدید در زگیل تناسلی بیشتر در نواحی واژینال و یا مقعدی و آن هم در صورتی که نزدیکی جنسی در این نقاط صورت بگیرد به وجود می آید.
ویروس HPV عامل بیماری زگیل تناسلی
از نطر پزشکان متخصص در این حوزه، برای ویروس پاپیلوم انسانی انواع گوناگونی تایپ تاکنون شمرده و شناخته شده است که باعث بروز زگیل تناسلی در حالت های کم خطر و پرخطر می شوند. تایپ های 6 و 11 در افراد بیشترین حالت ابتلا به زگیل تناسلی به شمار می آیند که نوع عادی و رایج آن بوده و اگر فرد مبتلا سیستم ایمنی و قوای بدنی خوبی داشته باشد بدون اتخاذ روش درمانی خاصی می تواند طی مدت چند سال بر بیماری غلبه کرده و عوارض ظاهری آن را خود به خود از بین ببرد. اما اگر فرد مبتلا به زگیل تناسلی گرفتار گونه ی پرخطر HPV شده باشد، باید سریع اقدام به درمان و تقویت سیستم ایمنی بدن خود نماید. HPV های 16 و 18 از تایپ های پرخطر بیماری زگیل تناسلی هستند که زمینه ی ابتلا به سرطان های دردناکی از قبیل سرطان مقعد، ناخن، زبان، آلت تناسلی مردانه، دهانه ی رحم و… را در افراد مبتلا به زگیل تناسلی ایجاد نموده اند.
بوسیدن و انتقال زگیل تناسلی
برای ابتلا به زگیل تناسلی روش هایی ذکر شده اند که شامل ارتباط جنسی با فرد یا افراد مبتلا به زگیل تناسلی، استفاده از وسایل بسیار شخصی فرد مبتلا به زگیل تناسلی، لمس نقاط مرطوب آلوده به زگیل تناسلی بدن فرد بیمار، زایمان و شیردهی مادر مبتلا به زگیل تناسلی و انتقال بیماری به نوزاد، استفاده از سرنگ مشترک در افراد معتاد و مبتلا به زگیل تناسلی، استفاده از توالت فرنگی فرد مبتلا به زگیل تناسلی به ویژه در ناحیه ی کشاله ی ران و مقعد و …می باشند. در این بین نکته ی قابل توجه و لازم به ذکر این است که در افرادی که بدنی با قوای عمومی قوی داشته و سیستم ایمنی قوی بدن آن ها اجازه ی بروز علائم بیماری زگیل تناسلی را نداده است، بیماری به حالت کمون باقی مانده و فرد تنها ناقل ویروس HPV و زگیل تناسلی خواهد بود.
در چنین مواقعی همخوابی و ارتباط جنسی با چنین افرادی که هیچگونه علائم بالینی در بدنشان دال بر زگیل تناسلی ندارند می تواند خطرناک باشد و شریک یا شرکای جنسی آن ها را به این بیماری عفونی جنسی مبتلا نموده و زندگی آن ها را به خطر بیندازد. بوسیدن یکی از روش های انتقال بیماری زگیل تناسلی به ویژه در کسانی است که متمایل به ارتباط جنسی دهانی (سکس دهانی) می باشند. این دسته از افراد ویروس را از طریق رطوبت دهان و نواحی تناسلی همراه داشته و به دیگران انتقال خواهند داد. زائده های زگیل تناسلی در صورت بروز در اطراف لب ها، دهان، زبان، مری، حنجره، حلق و حتی ریه ها بیرون ریخته شده و باعث بروز عفونت های دردناک و پرعارضه در بدن آن ها می شود که در صورت بوسیدن فرد یا دیگر افراد به راحتی زگیل تناسلی را به آن ها منتقل می نمایند. از همین رو صرف این که در یک رابطه ی جنسی علائم خاصی از زگیل تناسلی در بدن و یا صورت فرد دیده نشود نمی تواند دلیلی بر سلامت جنسی او تلقی شود و تنها تست HPV است که می تواند مشخص کند فردی که قرار است با او رابطه ی جنسی داشته باشید از سلامت جنسی برخوردار است یا نه.
برخی از روش های انتقال بیماری زگیل تناسلی
روش های درمان زگیل تناسلی
در صورت ابتلا به زگیل تناسلی اتخاذ یک روش درمانی درست برای سیر مسیر بهبود بسیار مهم و حیاتی می باشد. اغلب روش های درمانی پزشکی که شامل جراحی، لیزر درمانی و یا استفاده از پمادهای موضعی هستند تنها به رفع ظاهری زگیل ها و ضایعات ناشی از زگیل تناسلی اقدام می کنند و روشی برای دفع کامل ویروس پاپیلوم انسانی از بدن بیمار شمرده نمی شوند. محققان و پزشکان همواره در پی کشف جدیدترین و بهترین داروها برای درمان بیماری زگیل تناسلی هستند در صورتی که نیاز به کسب اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید حتما مقاله کشف داروی جدید زگیل تناسلی را مطالعه نمایید.
مصرف قارچ های درمانگر زگیل تناسلی
یکی از مطمئن ترین روش های درمانی زگیل تناسلی تقویت سیستم ایمنی بدن به کمک مواد خوراکی دارویی است که حاوی آنتی اکسیدان های مقوی، ترکیبات زیست فعال و همین طور عناصر معدنی مهم برای مقابله با بیماری باشند. قارچ های ارگانیکی همچون گانودرمالوسیدوم، قارچ شیتاکه، دم بوقلمون و… از سری قارچ های خوراکی دارویی در طب سنتی به شمار می آیند که حاوی زنجیره های مهمی از پلی ساکاریدهای مقابله کننده با رادیکال های آزاد و همین طور عوامل سرطان زا می باشند. مصرف قارچ هایی از قبیل قارچ گانودرما لوسیدوم، شیتاکه و … در جلوگیری از تخریب سلولی و پیشرفت زگیل تناسلی در بدن جلوگیری کرده و با افزایش سطح سیستم ایمنی در بدن، سرعت بهبودی در فرد را بالا می برد.
ویتامین های موجود در این قارچ ها از مهمترین آنتی اکسیدان هایی هستند که از سرطانی شدن بافت های درگیر با زگیل تناسلی ممانعت به عمل می آورند. این قارچ ها از خواص ضد ویروسی قوی برخوردارند که در مبارزه با بیماری های عفونی ناشی از ویروس ها مثل زگیل تناسلی، آنفلوآنزا و… نقش موثری داشته و در اثر مصرف در یک دوره ی درمانی از این قارچ ها به دفع و خروج کامل ویروس از بدن کمک می نمایند.
در حال حاضر بهترین و قطعی‌ترین روش درمان زگیل تناسلی استفاده از قارچ‌های دارویی می‌باشد. استفاده از قارچ های دارویی برای درمان ویروس HPV جدیدترین کشف پزشکان و دانشمندان برای درمان کامل این بیماری می‌باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با این روش درمانی روی دکمه زیر کلیک کنید.
- نویسنده: poorsaadati
- 12:39 ب.ظ
- دسته‌بندی: مقالات, مقالات زگیل تناسلی