عوارض ناشی از ابتلا به ویروس HPV یا زگیل تناسلی

آشنایی با ویروس HPV

امروزه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را یکی از شایع ترین ویروس های واگیردار در سطح جهان می دانند. پاپیلوم به زائده های توده ای، نرم و شبیه گل کلم گفته می شود. HPV از نوع ویروس های DNAدار و دو رشته ای محسوب می شود و در سلول های جلدی، هسته و سیتوپلاسم را همزمان درگیر می کند. این ویروس موجب تولید تغییرات موفولوژیکی در سلول ها شده، و رشد فزاینده ای در آنها ایجاد می کند.

تاکنون حدود 150 نوع از این ویروس شناسایی شده که هر کدام از آنها را با یک عدد تیپ گذاری می کنند. برخی از انواع این ویروس در سطع پوست رشد می کنند و بقیه در بخش های مخاطی. گروهی که در بخش های مخاطی هستند را تناسلی هم می نامند که اغلب موجب ایجاد سرطان در نواحی تناسلی می شوند.

تیپ 6 و 11 را از جمله انواع کم خطر این ویروس می دانند و کمتر به سرطان منجر می شوند. تیپ 18 و 16 از انواع پرخطر این ویروس هستند که اغلب سرطان های دهانه رحم را موجب می شوند. مهم ترین بیماری ناشی از این ویروس زگیل تناسلی است که از طریق اولین ارتباط جنسی با فرد آلوده، به طرف مقابل منتقل می شود.

این ویروس برای خانم ها خطرات به مراتب بیشتری نسبت به آقایان ایجاد می کند. آمار جهانی نشان می دهد که بیش از 90 درصد سرطان رحم در خانم ها به علت این ویروس اتفاق می افتد. این ویروس خطرناک می تواند در هنگام زایمان از مادر آلوده به نوزاد منتقل شود و سرطان های مختلفی مانند حنجره و مشکلات تنفسی در نوزاد ایجاد کند.

انواع ویروس HPV

این ویروس انواع مختلفی دارد که تنها یک سوم آنها کاملا شناخته شده هستند و عوارض ناشی از آنها تایید شده است. برخی از انواع این ویروس بعد از مدتی بدون نیاز به هیچ درمان خاصی برطرف می شوند و عوارض خاصی در بدن بیمار ایجاد نمی کنند. برخی افراد ناقل این ویروس هستند و HPV در بدن آنها هیچ عارضه ای حتی به صورت زگیل هم ایجاد نمی کند. دسته ای دیگر زائده های دردناکی دارند که اغلب از خارش و زخم شدن آنها شکایت دارند.

برخی انواع ویروس HPV منجر به بیماری زگیل تناسلی می شود که عامل اصلی سرطان رحم، سرطان پروستات، سرطان گلو و … است.

عوارض ناشی از ویروس HPV در بدن

اغلب کسانی که به این ویروس مبتلا هستند هیچ نشانه ی خارجی ندارند. اینکه ویروس در بدن فرد ایجاد زائده کند شانس بزرگی است که نصیب هر کسی نمی شود. بیشتر افراد هنگامی متوجه آلودگی به این ویروس می شوند که تست سرطان آنها مثبت می شود. از زمان تماس تا ظهور ویروس ها معمولا از 3 هفته تا 2 سال زمان میبرد که به این مدت دوران نهفتگی می گویند.

تا به امروز هیچ آزمایشی برای شناسایی این ویروس در بدن شناخته نشده است. تنها آزمایشی که می تواند وجود این ویروس را در زنان نشان دهد تست پاپ اسمیر(Pap Smear) است که برای سرطان رحم تجویز می شود. این آزمایش برای تشخیص سلول های پیش سرطانی و سرطانی مورد استفاده قرار می گیرد.

زگیل تناسلی، مهمترین بیماری ناشی از ویروس HPV

کوندیلوما آکومیناتا (Condylomata Acuminata) یا همان زگیل تناسلی، معمول ترین بیماری با منشا ویروس HPV است که در گروه عفونت های آمیزشی به شمار می رود. این زگیل همانطور که از نامش پیداست بیشتر در پوست و غشای مخاطی ناحیه تناسلی، مقعد و کشاله ران دیده می شود اما اگر از روش های غیرمعمول جنسی استفاده شود، ممکن است در دهان و گلو هم ایجاد شود.

باید توجه داشت که نبود زائده دلیل بر نبود ویروس نیست و اگر فرد رفتارهای پرخطر جنسی دارد، باید به صورت منظم از آزمایشات دوره ای استفاده کند. همچنین رابطه ی جنسی از هر نوعی که باشد موجب انتقال بی قید و شرط این ویروس می شود. حتی با وجود مراقبت ها و استفاده از وسایلی مانند کاندوم باز هم انتقال این ویروس ممکن است. زیرا برای انتقال این ویروس تماس پوستی کافیست. یکی از علل اصلی اکثر سرطان های حلق و حنجره بیماری زگیل تناسلی است.

عوارض ناشی از زگیل تناسلی در مردان

حدود 30 نوع از انواع شناخته شده ی ویروس HPV با سرطان های دستگاه تناسلی مرتبط هستند. سرطان مقعد و آلت تناسلی اگر چه در مردان به ندرت اتفاق می افتد اما یکی از عوارض ناشی از ابتلا به ویروس HPV است. وجود زگیل در ناحیه تناسلی و کشاله ران یکی از نشانه های ناشی از فعالیت این ویروس در بدن است. این زائده ها در مردان معمولا نوک و محور آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد را آلوده می کنند. یکی از راه های تشخیص این ویروس در مردان مشاهده ی بصری است.

عوارض ناشی از زگیل تناسلی در زنان

این بیماری عوارض جبران ناپذیری در خانم ها ایجاد می کند. زائده های ناشی از ویروس، روی آلت تناسلی، دیواره واژن، مقعد و اطراف آن را درگیر می کنند. یکی از مهم ترین بیماری های ناشی از وجود ویروس HPV در خانم ها، سرطان دهنه رحم است که در دسته سرطان های کشنده قرار دارد. سرطان مقعد و واژن اگر چه درصد کمتری دارند اما توسط این ویروس احتمال ابتلا به آنها بالاتر می رود.

به گفته سازمان بهداشت جهانی، داشتن بیش از یک شریک جنسی و یا داشتن یک شریک جنسی که با افراد مختلفی در ارتباط است، شروع رابطه جنسی زیر 16 سال و یا داشتن شریک جنسی که ختنه نشده است؛ را می توان از عوامل موثر در شیوع و ابتلا یه این ویروس در خانم ها دانست.

نکات مهم در درمان زگیل تناسلی

یکی از مهمترین دغدغه ها در این بیماری بعد از روش های پیشگیری، درمان آن است. برای این بیماری درمان های مختلف شیمیایی و سنتی بیان شده است که اغلب آنها فقط نشانه های ویروس را، آن هم برای مدت کوتاه، از بین می برند و به دلیل باقی ماندن ویروس در بدن، پس از مدتی دوباره عارضه ها نمود پیدا می کند. تا امروز هیچ درمان دارویی قطعی برای این بیماری شناخته نشده است. باز هم مانند اغلب بیماری های سخت، علم پزشکی مدرن در برخورد با این بیماری با بن بست مواجه شده است. به همین دلیل بیماران عاجزانه به دنبال روش های جایگزین هستند.

راه های کنترل و بهبود زگیل تناسلی

به جرات می توان گفت یکی از روش های درمان بیماری زگیل تناسلی بصورت طبیعی و موثر برای این بیماری در رابطه ی میان ترکیبات قارچ گانودرما و زگیل تناسلی نهفته است. قارچ های دارویی از دیرباز مورد توجه طب سنتی بوده اند. یکی از مهم ترین این قارچ ها، گانودرما لوسیدوم است به طوریکه لقب پادشاه گیاهان دارویی را به خود اختصاص داده است.

یکی از عوامل موثر در ابتلا به ویروس HPV، ضعف ایمنی در بدن است. قارچ گانودرما در اصلاح این کمبود یک داروی قطعی به شمار می رود. گانودرما لوسیدوم به دلیل دارا بودن طیف وسیعی از پلی ساکارید ها، تری ترپنوئیدها، املاع معدنی و مواد مغذی، به سرعت می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند. بعلاوه این قارچ می تواند با تاثیر مستقیم بر سلول های ایمنی عملکرد آنها را در برخورد مناسب و به موقع با عوامل بیماری زایی چون ویروس ها، بهبود بخشد. در کنار این قارچ متخصصان استفاده از قارچ دیگری با نام شیتاکه را توصیه می کنند. امروزه داروهای شیمیایی زیادی بر پایه قارچ شیتاکه تولید شده اند که تاثیرگذاری بیشتری نسبت به سایر درمان های شیمیایی برای زگیل تناسلی دارند برای اطلاع از نتیجه جدیدترین تحقیقات کشف داروی زگیل تناسلی حتما مطلب کشف داروی جدید زگیل تناسلی را مطالعه نمایید.