اثرات ضد التهابی قارچ گانودرما لوسیدوم

بیماری کرون

بیماری کرون (CD) یک بیماری التهابی مزمن مربوط به دستگاه گوارش انسان است. داروهای فعلی که برای درمان این بیماری تجویز می شوند، همگی عوارض جانبی بالقوه و جدی دارند. همه ساله بیماری کرون 1.4 میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد که از این تعداد 140000 نفر زیر 18 سال هستند. تقریباً 25٪ از کل موارد جدید در جمعیت زیر 20 سال سن دارند و تقریباً 30000 بیمار جدید سالانه تشخیص داده می شوند. بیماری کرون به عنوان نتیجه یک تعامل چند عاملی در نظر گرفته می شود که توسط پاسخ های ایمنی ذاتی و تطبیقی ​​هدایت می شود.

مطالعات بر روی موش ها و انسان ها به اختلال در تنظیم زیرگروه های سلول های T CD4+ روده منجر می شود که منجر به پاسخ ایمنی غیرطبیعی به آنتی ژن های باکتریایی در یک فرد مستعد ژنتیکی می شود. از این رو در بین پزشکان و مبتلایان به این بیماری علاقه ی فزاینده ای به رو آوردن به درمان های جایگزین وجود دارد. محققان قبلاً اثرات ضد التهابی FAHF-2 را در شرایط آزمایشگاهی بر روی PBMCs و مخاط افراد CD نشان داده اند. در این مقاله قصد بر این است تا اثرات ضد التهابی یک ترکیب فعال زیستی جدا شده از گانودرما لوسیدوم (G. lucidum)، که یک ترکیب گیاهی کلیدی است را در شرایط  آزمایشگاهی in vitro بررسی کنیم.

درمان بیماری کرون

درمان های فعلی با سرکوب گسترده سیستم ایمنی یا سرکوب جنبه های خاصی از مسیر التهابی کار می کنند. علیرغم غلبه سیتوکین های التهابی متعدد (TNF-α، IFN-γ، IL-17) که در پاتوژنز CD نقش دارند، تنها آنتی بادی های مونوکلونال هدایت شده توسط سیتوکین که در درمان CD کارایی نشان داده اند، آنهایی هستند که در برابر TNF-α هدف قرار می گیرند. درمان‌های بیماری کرون (CD)، از جمله کورتیکواستروئیدها، تعدیل‌کننده‌های ایمنی و بیولوژیک‌ها، هر کدام با سمیت قابل توجهی همراه هستند.

کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز آدرنال، دمینرالیزاسیون استخوان و سرکوب رشد شوند. تعدیل کننده های ایمنی نیز دارای اثرات جانبی بالقوه ای از جمله سرکوب میلوسکوپ، هپاتیت و افزایش خطر بدخیمی ها هستند. بیمارانی که با درمان ضد TNF-α درمان می شوند، ممکن است آنتی ژنی، از دست دادن پاسخ و مسمومیت هایی مانند عفونت، سندرم شبه لوپوس و بدخیمی ایجاد کنند. درمان با عوامل بیولوژیک نیز گران است. علاوه بر این، شکست درمان شایع است، به طوری که اغلب تا 18٪ از کودکان مبتلا به این بیماری در عرض 5 سال پس از شروع بیماری نیاز به جراحی پیدا می کنند.

خواص ضد التهابی گانودرمالوسیدوم بر کرون

قارچ دارویی گانودرما لوسیدوم (G. lucidum) یک ترکیب اصلی در FAHF-2 است. همچنین یک ماده اصلی در سایر فرمول های طب سنتی چینی مانند مداخله داروهای گیاهی ضد آسم (ASHMI یا ASHMI™) است. در پژوهش های اخیر نشان داده شده است که ASHMI در یک مدل آسم مقاوم به استروئیدهای نوتروفیل غالب مؤثر است. اثر درمانی با سرکوب قابل توجه سایتوکاین های Th2 و سیتوکین های پیش التهابی TNF-α و IL-17 مرتبط بود. گانودریک اسید( C1 (GAC1 یک تری ترپنوئید جدا شده از قارچ گانودرمالوسیدوم G. lucidum است. تعدادی از مطالعات قبلی گزارش کردند که پلی ساکاریدهای G. lucidum سیتوکین‌ها را تعدیل می‌کنند.

دریک اثر تحقیقاتی منتشر نشده، دانشمندان دریافتند که بخش تری ترپنوئید G. lucidum در سرکوب TNF-α قوی تر از بخش های پلی ساکارید(برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با پلی ساکاریدهای قارچ گانودرما مقاله تاثیر پلی ساکاریدهای قارچ گانودرما بر بدن را مطالعه نمایید) بود. در واقع اسید گانودریک GAC1 قویترین تری ترپنوئید موجود در قارچ گانودرما لوسیدوم بود. GAC1 تولید TNF-α توسط یک رده سلولی ماکروفاژ موش را از طریق تنظیم پایین مسیر سیگنالینگ NF-kB، یک ویژگی کلیدی آسم غالب نوتروفیل و CD، مهار کرد. بر همین اساس بود که دانشمندان فرض کردند که اسید گانودریک موجود در قارچ گانودرمالوسیدوم GAC1 ممکن است در سرکوب پاسخ های التهابی بیماری هایی نظیر کرون CD موثر باشد.

استخراج و جداسازی یک ترکیب از G. lucidum

همانطور که در مقاله های دیگر گفتیم، عصاره ی آبی قارچ گانودرما لوسیدوم  G. lucidum توسط شرکت داروسازی Sino-Lion (یک مرکز دارای گواهی GMP در ویفانگ، چین) تولید شده است.

عصاره آبی خشک شده ی گانودرمالوسیدوم  G. lucidum در آب حل شد و با متیلن کلراید (MC) استخراج شد. لایه آب بیشتر با n-بوتانول استخراج شد. لایه‌های MC، بوتانول و آب غلیظ و تحت فشار برای تولید پودر خشک شدند. بخش MC با استفاده از روش‌های مکرر سیلیکاژل، HPLC آماده‌سازی و کروماتوگرافی ستونی sephadex LH-20 برای بدست آوردن گانودریک اسید GAC1 تکه تکه و خالص شد.

مهار تولید TNF-α توسط ماکروفاژهای اسید گانودریک موجود در گانودرما GAC1

اسید گانودریک در فرآیندهای آزمایشگاهی از ترکیب تری تپنوئید گانودرمالوسیدوم G. lucidum جدا شد و با رزونانس مغناطیسی هسته ای و کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی با ساختار شیمیایی شناسایی شد.

محققان در این پژوهش برای اولین بار اثرات مهاری گانودریک اسید GAC1 را بر تولید TNF-α توسط ماکروفاژهای تحریک شده با RAW 264.7 با LPS دریافتند.( LPS (1μg/mL تولید TNF-α را افزایش داد و پیش تیمار با GAC1 این تولید TNF-α را به روشی وابسته به دوز با حداکثر اثر سرکوبگر در 20 و 40μg/mL کاهش داد. تفاوت معنی داری در اثر سرکوبگر در 20 یا 40 میکروگرم در میلی لیتر وجود نداشت. در حقیقت گانودریک اسید اثر مهاری قابل توجهی را در غلظت‌های پایین 10 میکروگرم در میلی‌لیتر نشان داد. همچنین اسید گانودریک قارچ گانودرمالوسیدوم GAC1 هیچ سمیت سلولی قابل توجهی در هر دوز آزمایش شده از خود نشان نداد.

دانشمندان این تحقیق، در مرحله بعدی به دنبال ارزیابی اثرات گانودریک اسید GAC1 بر روی مخاط روده بزرگ، محل التهاب دربیماری کرون CD بودند که داروها احتمالاً بیشترین تأثیر را بر آن دارند. بیوپسی کولون ملتهب از افراد( CD (10=n و بیوپسی کولون غیر ملتهب از گروه شاهد (5=n) با و بدون گانودریک اسید GAC1 انکوبه شدند. سطح سیتوکین در مایع رویی اندازه گیری شد. مخاط ملتهب از افراد CD تولید قابل توجهی بیشتری از TNF-α و تولید IFN-γ در مقایسه با گروه کنترل غیر CD داشت.

سرانجام و در نتیجه ی این مطالعه، دانشمندان به چارچوبی برای اصلاح یک درمان گیاهی جایگزین با اجزای فعال قارچ گانودرما لوسیدوم برای سهولت استفاده در مطالعات بالینی در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده رسیدند. اسید گانودریک (گانودرما و ترکیبی به نام اسید گانودریک) GAC1 دارای اثرات ضد التهابی مفیدی بر تولید سیتوکین توسط PBMCs و مخاط روده بزرگ از افراد CD است، که این یافته نویدبخش توسعه بیشتر به عنوان درمانی برای بیماران مبتلا به کرون ( CD ) می باشد.